این شیشه را به سنگ مزن عمر من در اوست....!

و کماکان دلم آشوب میشه هر لحظه که فکر میکنم که تو تونستی با من....،

با من...!، با من... ؟

نمیدونستم جمله ی بالا رو با چه فعلی کامل کنم که لااقل جزئی از حق

مطلب رو ادا کنه ...

 تو با قلب ویرانه ی من چه کردی؟!

ببین عشق دیوانه ی من چه کردی!

در ابریشم عادت آسوده بودم...

تو با بال پروانه من چه کردی؟!
 
 
 جهان من از گریه ات خیس باران...

تو با سقف کاشانه من چه کردی؟